ശ്രീകുമാര്‍ ചേര്‍ത്തല
ഇളവെയില്‍ പൂമരച്ചില്ല തന്‍ തുഞ്ചത്ത് കളവേണുവൂതുന്നു ഗ്രീഷ്മപ്പക്ഷി.
ആര്‍ദ്രയാമാഷാഢ വാസരസൂനങ്ങള്‍
കാതോര്‍ത്തു നില്പു നിന്‍ ചിറകടിക്കായ്.
മേഘനിനാദങ്ങള്‍ പെരുമ്പറച്ചാര്‍ത്തിനാല്‍ മുഗ്ദരാഗങ്ങള്‍ തന്നലകള്‍ തീര്‍ക്കേ,
മിന്നലൊളി മുകിലുകള്‍ ഭൂമികപ്പെണ്ണിനെ രജതമാല്യങ്ങളാല്‍ നവോഢയാക്കെ,
തണുവൈരനീര്‍ത്തുള്ളി തരളാംഗുലികളാല്‍ വാനവിപഞ്ചി തന്‍ തന്ത്രി മീട്ടെ,
തെന്നലിന്‍ പദസ്വനം ഒരു മഞ്ജു തന്വംഗി തുടിയുണര്‍ത്തും പോലെ നൃത്തമാടെ,
അമൃതവര്‍ഷിണിയാലെ, നിറയുന്ന ഹൃത്തിലെ സ്മരണാങ്കുരങ്ങള്‍ക്കു താപമേകാന്‍,
ഒരു വേള നീ വരൂ, നിന്‍ ഹേമച്ചിറകിനാല്‍ സൗവര്‍ണ്ണ ദീപ്തി പകര്‍ന്നു പോകൂ…